لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

بیان مساله: اندوکاردیت باکتریایی بیماری کمیابی است، که امروزه با وجود پیشرفت در همه رویکردهای دانش پزشکی، احتمال مرگ و میر و ناتوانی در کودکان و نوجوانان در اثر این بیماری 55 تا 65 درصد است. از آنجا که، شماری از کارهای دندانپزشکی سبب ایجاد اندوکاردیت باکتریایی می شوند، تجویز پادزیست و شیوه برخورد درست با این موضوع الزامی است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی آگاهی گروهی از دندانپزشکان ایران درباره پروفیلاکسی پادزیستی برای پیشگیری از اندوکاردیت باکتریایی است.مواد و روش: پژوهش کنونی یک بررسی توصیفی و مقطعی است. گروه مورد نظر در این پژوهش، دندانپزشکان شرکت کننده در پنجمین کنگره بین المللی دندانپزشکی کودکان در تابستان سال 1385 بودند که با روش نمونه گیری سرشماری برگزیده شدند. پرسشنامه ای محقق ساخته (پس از تعیین روایی و پایایی) به صورت جمع ایفا در اختیار شرکت کنندگان در کنگره قرار گرفت. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آزمون t test، آزمون همبستگی اسپرمن و برنامه SPSS 13.5، واکاوی آماری مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در این پژوهش 85 نفر از دندانپزشکان بررسی شدند. در پیوند با نیاز به تجویز پادزیست (آنتی بیوتیک) در بیماران دارای پیشینه اندوکاردیت، 97.6 درصد از پاسخ ها درست بوده است. همچنین، درباره نیاز به تجویز پادزیست در بیماری رماتیسم قلبی و افتادگی دریچه میترال با بازگشت خون، به ترتیب 90.4 و 88.7 درصد پاسخ ها درست بودند. همچنین، شایع ترین اقداماتی که از نظر پاسخ گویان، به تجویز پادزیست نیاز داشت، به ترتیب عبارت از کشیدن دندان و قرار دادن نخ های زیر لثه بود. بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان (68.3 درصد) آموکسی سیلین را، به عنوان پروفیلاکتیک برگزیده بودند. میانگین نمره آگاهی به درصد، برابر 37.4±14.3 محاسبه شد.نتیجه گیری: از آنجا که، دندانپزشکان ما نسبت به بیشتر خط مشی های بالینی پروفیلاکسی با پادزیست آگاهی ندارند، به نظر می رسد نیاز به اقداماتی، چون دوره های بازآموزی و آموزش بیشتر درباره موارد ایجاد اندوکاردیت باکتریایی در دندانپزشکی برای بالا بردن آگاهی دندانپزشکان ضروری باشد.

مقدمه: اعتیاد تزریقی یک معضل اجتماعی در حال افزایش است که فرد را مستعد ابتلا به اندوکاردیت عفونی می نماید و اطلاعات محدودی در مورد اپیدمیولوژی آن در جامعه ما وجود دارد. هدف از این مطالعه، شناسایی ویژگیهای بالینی، محل درگیری و یافته های باکتریولوژیک اندوکاردیت در معتادان تزریقی است.روش کار: در این مطالعه توصیفی، بیماران معتاد تزریقی مبتلا به اندوکاردیت عفونی که طی یک دوره 5 ساله (1380-1384) در بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. مشخصات فردی، نتایج کشت خون، اکوکاردیوگرافی، رادیوگرافی قفسه سینه و سایر تستهای آزمایشگاهی در پرسشنامه ای گرد آوری گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS-11 و با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی انجام شد.نتایج: در این مطالعه 38 مورد اندوکاردیت در 34 بیمار مورد بررسی قرار گرفت که تمامی این بیماران مرد بوده، میانگین سنی 30.4 سال (انحراف معیار 7.1 سال) داشتند. درگیری دریچه تری کوسپید در 26 بیمار (74.3%)، دریچه میترال در 4 مورد (11.4%)، دریچه میترال و تری کوسپید در 4 بیمار (11.4%) و دریچه میترال و آئورت در 1 بیمار (2.9%) وجود داشت. 28.9% از بیماران کشت خون منفی داشتند؛ در مواردی که کشت خون مثبت گزارش شده بود، ارگانیسمهای جدا شده شامل استافیلوکوک اورئوس (77.8%؛ MRSA در 33.3% و MSSA در 44.4% موارد)، انتروکوک (7.4%)، استرپتوکوک پیوژن (7.4%) و کلبسیلا (7.4%) بودند. 8 بیمار نیاز به جراحی پیدا کردند (21.1%) و 9 بیمار (23.7%) نیز در طول بستری در بیمارستان فوت شدند. نتیجه گیری: اندوکاردیت عفونی در معتادین تزریقی به طور شایعی دریچه تری کوسپید را درگیر می کند. استافیلوکوک اورئوس همچنان شایعترین ارگانیسم بیماری زا به شمار می رود، لیکن شیوع استافیلوکوکهای مقاوم به متی سیلین ارگانیسم هایی که مقاومت بالایی نسبت به درمانهای طبی دارند، رو به افزایش است. لذا، رژیم پیشنهادی در بدو مراجعه ترکیبی از کلوگزاسیلین، وانکومایسین و جنتامایسین می باشد که پس از آماده شدن نتایج کشت خون، می توان آن را بر اساس نتایج حساسیت آنتی بیوتیکی ارگانیسم کشت شده تغییر داد.

سابقه و هدف: توجه به این که آگاهی از میزان شیوع عفونت های باکتریایی و نوع باکتری های دخیل در ایجاد اندوکاردیت و دانستن الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها برای انتخاب صحیح آنتی بیوتیک ها جهت درمان این عفونت ها در بیمارستان بسیار اهمیت دارد، بنابراین این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال جدا شده از کشت خون بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی، پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی گذشته نگر، بر روی بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی بستری شده در بیمارستان فاطمه الزهرا ساری و بیمارستان رازی قائم شهر بین سال های 1402-1398 انجام گرفت. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 28 بیمار وارد مطالعه شدند که از این میان 16 بیمار (57/1 درصد) مرد و 12 بیمار (43/9 درصد) زن بودند و میانگین سنی آن ها برابر 13/41±56/ 79 سال بود. بیش ترین میکروارگانیسم جدا شده استافیلوکوکوس اورئوس با 11 نمونه مثبت (39/2 درصد) بود. هم چنین استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بیش ترین مقاومت دارویی را نشان دادند. نتیجه درمان با هیچ یک از موارد جنسیت، نوع دریچه و نوع میکروارگانیسم جدا شده ارتباط معنی داری نداشت (به ترتیب0/624=P، 1/000=P و 0/398=P). استنتاج: در این مطالعه، باکتری های گرم مثبت شاﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎﻱ ایجادکننده اندوکاردیت عفونی بودند. از طرفی، بیش ترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، سفتازیدیم و سفتریاکسون مشاهده شد که باید در درمان آنتی بیوتیکی تجربی اولیه در بیماران بستری با اندوکاردیت باکتریایی عفونی مورد توجه قرار گرفته شود

کلبسیلا پنومونیه (Klebsiella pneumonia)، به عنوان یک باکتری گرم منفی، به ندرت باعث ایجاد اندوکاردیت عفونی می­شود. در این مطالعه، یک بیمار 71 ساله با تشخیص اندوکاردیت عفونی دریچه میترال به علت کلبسیلا پنومونیه - از طریق کشت خون و گرافی قفسه سینه – گزارش شد. متاسفانه به علت ارتشاح شدید دوطرفه ریه بیمار وارد شوک عفونی و فوت شد.

زمینه و هدف: درمان جراحی اندوکاردیت دریچه تریکوسپید شامل برداشتن دریچه، جایگزین دریچه و استفاده از روش های ترمیمی می باشد. هدف مطالعه بررسی نتایج اعمال جراحی اندوکاردیت تریکوسپید می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه گذشته نگر، 67 بیمار مبتلا به اندوکاردیت عفونی تریکوسپید که طی سال های 1376-86 به بخش جراحی قلب بیمارستان امام خمینی ارجاع و اندیکاسیون جراحی داشتند وارد شدند. بیماران به سه روش برداشتن دریچه به تنهایی، جایگزینی دریچه و استفاده از روش های ترمیمی تحت درمان جراحی قرار گرفتند. پی گیری تمام بیماران از طریق اکوکاردیوگرافی بوده است.یافته ها: میانگین سن بیماران 25.52±7.35 سال بود و %74.63 بیماران مذکر بودند. ترمیم دریچه بیشترین نوع عملی بود که صورت گرفته بود (%56.72). عمل مجدد به صورت اورژانس در هشت بیمار (%11.94) صورت گرفت. موربیدیتی پس از عمل در %28.36 موارد دیده شد و میزان مورتالیتی %13.51 بود. 37 بیمار مراجعه منظم داشتند و پی گیری شدند. در دوران پی گیری اگر چه کسر جهشی EF و قطر انتهای دیاستول بطن راست (EDRVD) و ابعاد بطن راست پس از عمل تغییر معنی داری نسبت به قبل از عمل نشان نمی دادند، ولی فشار شریان ریوی و شدت نارسایی دریچه تریکوسپید پس از عمل کاهش یافته بود. کلاس عملکردی نسبت به قبل از عمل تغییر معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: با توجه به اپیدمیولوژی خاص مبتلایان اندوکاردیت عفونی با نارسایی دریچه تریکوسپید به نظر می رسد تعویض دریچه در برخی بیماران بهتر از ترمیم دریچه می باشد که شاید به دلیل خرابی شدید و فرم پیشرفته تخریب دریچه و عدم امکان ترمیم مفید باشد.

سابقه و هدف: اندوکاردیت عفونی بیماری است که بر روی دریچه های قلب وژتاسیون ایجاد می کند. نوع خاصی از آن در زمینه مصرف مواد مخدر تزریقی بروز می نماید. اکثر این بیماران، مردان جوان هستند. گلومرولونفریت هلالی یک عارضه نادر اندوکاردیت عفونی است که در عرض چند هفته تا چند ماه به سمت نارسایی کلیه پیش می رود.گزارش مورد: بیمار آقای 40 ساله با ادم، تهوع، استفراغ، تنگی نفس، تب و کاهش حجم ادرار مراجعه کرد. به دلیل نارسایی شدید کلیه و هیپرکالمی، دیالیز حاد انجام شد. با توجه به تب و سوفل قلبی از بیمار اکوکاردیوگرافی به عمل آمد که وژتاسیون بزرگی روی دریچه تریکوسپید معلوم گشت. جهت تعیین نوع ضایعه کلیوی، بیوپسی انجام شد. پس از مدتی مشخص شد که بیمار معتاد به مواد مخدر تزریقی می باشد. بیوپسی حاکی از گلومرولونفریت کرسنتیک (هلالی) فیبروتیک بود. به دلیل پیشرفته بودن بیماری، بیمار در برنامه دیالیز دایم قرار گرفت.نتیجه گیری: با توجه به اینکه در 22% از اندوکاردیت های عفونی، ضایعات گلومرولی به وجود می آید و در این بین نوع گلومرولونفریت هلالی نادرترین بوده و به نوعی بدترین پیش آگهی کلیوی را دارد، شک بالینی به مشکل کلیوی در حین اندوکاردیت عفونی می تواند در جهت مراقبت های لازم برای حفظ هر چه بیشتر این عضو کمک کننده باشد.

مقدمه: 60 درصد علت بستری افراد معتاد تزریقی در بیمارستانها عفونت است که 5 الی 15 درصد این موارد را اندوکاردیت تشکیل می دهد. افراد معتاد تزریقی به دلیل تزریقات مکرر در معرض تهاجم باکتریهای پاتوژن می باشند. از آنجایی که عفونتها شایع ترین علل بستری افراد معتاد تزریقی می باشند و بیماری اندوکاردیت در این افراد از شانس بالایی برخودار است، این مطالعه جهت بررسی علایم بالینی، آزمایشگاهی و تصویربرداری در بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی که معتاد تزریقی نیز بودند، انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 33 بیمار که اندوکاردیت آنها قطعیت یافته بود، انجام پذیرفت. مشخصات فردی، علایم بالینی، نتایج کشت، اکوکاردیوگرافی، رادیوگرافی، درمان و بهبودی، پس از ثبت در پرسشنامه های جداگانه بوسیله نرم افزارSPSS  با استفاده از روشهای توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که 82% بیماران در گروه سنی 20 تا 40 سال قرار داشتند، 52% آنها با شکایت اصلی تب و سرفه، 27% آنان با تب و درد اندام مراجعه نمودند. تب در 91% بیماران وجود داشت. کشت خون مثبت در 9 نفر و کشت خون منفی در 14 نفر گزارش شد. بیشترین درگیری در دریچه تریکوسپید بود و 52% بیماران فوت کرده بودند.نتیجه گیری: در معتادان تزریقی که با تب مراجعه می کنند، اندوکاردیت عفونی باید مورد توجه قرار گیرد. بنظر می رسد کشت خون ممکن است به علت استفاده قبلی از آنتی بیوتیک و روش ضعیف کشت خون، منفی باشد.

کشت خون آزمون دقیقی برای کشف اندوکاردیت عفونی به شمار می رود ولی میزان ویژگی وحساسیت آن در کودکان در مقایسه با اکوکاردیوگرافی پایین تر است.هدف از این پژوهش مقایسه نقش برتر کشت خون و اکوکاردیوگرافی در تشخیص زودرس اندوکاردیت عفونی در گروه سنی صفر تا 15 ساله بود. همچنین عوامل موثر و خطرساز در میزان پاسخ دهی به درمان و بروز مرگ و میر بررسی شد. این مطالعه در کشور ایران در گروه سنی یاد شده انجام نشده است. در این تحقیق تجربی بالینی 36 بیمار 2 تا 15 ساله به مدت 5 سال مطالعه شدند. بیمارانی که با تشخیص احتمالی اندوکاردیت عفونی یا تب طول کشیده بودند وارد طرح شدند. از همه بیماران شرح حال کامل، کشت خون در 3 نوبت، سرولوژی و هماتولوژی گرفته شد. اکوکاردیوگرافی ابتدا و هر هفته یکبار انجام شد. درمان دارویی بر مبنای پروتکل های استاندارد بر پایه میکروب بدست آمده یا کشت منفی انتخاب و طول درمان بر اساس کنترل اکوکاردیوگرافی و CRP تعیین گردید. از 36 بیمار 24 نفر (66.6%) پسر و 12 نفر (33.4%) دختر با میانگین سنی 10.38 سال و انحراف معیار 3.48± بودند. 62%  آنان بین 10 تا 15 سال سن داشتند. 24 نفر (66.6%) تب بیش از یک هفته و همه بیماران سوفل قلبی داشتند. نارسایی احتقانی قلب 30.5% و عوارض عصبی 22% بود. 77% بیماران قبل از کشت خون آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند. 42% کشت خون مثبت و 58% کشت خون منفی داشتند.  CRP %80 سه مثبت داشتند. در اکوکاردیوگرافی 83.4% وژتاسیون داخل قلبی و 16.6% بدون وژتاسیون نشانه هایی از نارسایی دریچه ای داشتند. 56% بیماری مادرزادی قلبی و 22% زمینه روماتیسم داشتند. 6 نفر (16.6%) فوت نمودند.در این مطالعه ویژگی و حساسیت کشت خون به ترتیب 60 و 45 درصد و ویژگی و حساسیت اکوکاردیوگرافی 75 و 90.5 درصد بوده  (P<0.05)عوامل مختلف در کاهش حساسیت کشت خون نقش دارند. استفاده از اکوکاردیوگرافی در بیماران با نشانه های مشکوک اندوکاردیت می تواند ضمن تشخیص زودرس، عوارض بیماری را کم کرده و مرگ و میر را مشخصا کاهش دهد.